یک گفتگو

عاشق ایجاد ارتباط است. به چالشهای اجتماعی علاقه دارد و تاثیر و تغییر در سطح فرهنگ جامعه. اینها را پیشتر گفته است، چه هر کجا گفتگویی داشته است و چه با فیلمهایش. از خودشیفتگی گفته است، از خودخواهی، از مردسالاری، از مصائب زنان، از رابطه سالم و از بسیاری دیگر چالشهای اجتماعی. از او از حس و حالی که همین روزها زن بودن در ایران دارد پرسیدیم، از زنانی که متفاوتند. از فرهنگ و جایگاه اجتماعی زنان گفتیم. از اینکه آیا تا به امروز این به نمایش در آوردن صدای اعتراض زنان، بازتابی در جامعه داشته است؟ از “آتش بس” پرسیدیم و هدف قرار دادن رابطه زن و مرد، از فاصله ی این روزهای فیلمهای اخیرشان پرسیدیم از نیمه پنهان و دو زن. از اتحادناپذیری و تکثر فراوان ایرانی ها در خارج از کشور هم پرسیدیم و راه های برون رفتش. نه تنها تعارض را ریشه در گذشته مان می داند که روحیه ی پرخاشگری و معایب بسیار دیگر همانند دروغگویی، چاپلوسی، اطاعت از فرادست و زور گویی به فرودست را نیز.
او به آینده ایران بسیار امیدوار است و همچنان خود فعال است و با همه ی ممکن ها و ناممکن ها، هنوز با فیلمهایش حرف می زند و معتقد است تا زمانی که هنوز امیدی هست در وطن خود بسیار مفید تر خواهد بود.
گفتگوی اختصاصی نشریه را با تهمینه میلانی در صفحه پیش رو با هم می خوانیم.