یکی از مهمترین مباحث در طراحی خودرو, موقعیت
قرار گرفتن سرنشینان(Occupants) می باشند. که اگر موقعیت و حالت قرار گرفتن انها
مناسب طراحی نشود, ادامه طراحی به مشکل بر خورده و ساختار دوباره باید بازنگری
شود. چرا که اکثر رفرنسهای (reference)هندسی طراحی بستگی به محل
مناسب قرار گرفتن سرنشینان بخصوص نقطه ی "اچ" (H-Point) یا SRPT (Seating Reference Point)دارد.
این
نقطه, در حقیقت قسمتی است که بالا تنه سرنشین از ان قسمت قابلیت خم شدن پیدا می
کند (مفصل ران). و می توان گفت که مرجع موقعیت هندسی با کف خودرو, سرنشینان عقب,
ارتفاع سقف, ایرودینامیک, قابلیت دید , راحتی , سهولت در سوار و پیاده شدن, ایمنی,
طراحی اِیر بگ و غیره می باشد. به عنوان مثال اگر این نقطه در
موقعیت بالاتر قرار گیرد, فضای بیشتری برای پای سرنشینان جلو و عقب ایجاد می شود. اتوبوسها,
ون ها و خودرو های شاسی بلند دارای H-point بالاتری نسبت به خودروهای سواری
هستند.(لازم به ذکر است که H-point مبحثی است پر محتوا و در مقاله ی
پیش رو تنها به کلیاتی در مورد ان اشاره شده است.)
