فیبر کربن

فیبر کربن)  (CF ماده ای است متشکل از الیافهایی به قطر 5 تا 10 میکرومتر که حاوی اتمهای کربن می باشند. اتمهای کربن به صورت کریستالی و موازی با محور طولی الیاف به یکدیگر پیوند خورده اند که این امتداد در طول به الیاف استقامت زیادی نسبت به اندازه و حجم آن می دهد. هزاران رشته از این الیافها برای ایجاد یک رشته طناب کربنی به یکدیگر متصل میشوند و ممکن است به تنهایی یا به صورت بافته شده به صورت پارچه کربنی مورد استفاده قرار گیرند. از جمله خواص فیبرهای کربنی می توان به سختی, مقاومت کششی بالا, وزن کم, مقاومت شیمیایی بالا,مقاومت حرارتی بالا و انبساط حرارتی پایین اشاره کرد که موارد استفاده انها را می توان در صنایعی مانند هوا فضا, راه و ساختمان, نظامی , خودرو, مسابقات ورزشی و اتومبیل رانی و غیره دید . این نوع از فیبرها در مقایسه با فیبرهای پلاستیک و شیشه از قیمت بالایی برخوردار هستند.

فیبرهای کربنی معمولا با مواد دیگری برای ایجاد کامپوزیت ترکیب می شوند. به طوری که وقتی با رزین پلاستیک ترکیب و قالب گیری شوند, به صورت carbon fiber reinforced plastic (CFRP) تبدیل شده که از مقاومت بسیار بالا نسبت به حجمش برخوردار است. همچنین این فیبرها ممکن است با مواد دیگری مانند گرافیت ترکیب شده و carbon-carbon composite تشکیل دهند که مقاومت بالایی در برابرحرارت دارند.(  شایان ذکر است که این مقاله صرفا جهت آشنایی مختصر با فیبر کربن تهیه شده است و در شماره های بعدی بخشهای دیگری معرفی خواهند شد.)