وسیله ای برای ارزیابی جریان هوا و تاثیرات ان بر روی اجسام است. که متشکل از یک مسیر لوله ای شکل بسته است که نمونه ی مورد آزمایش در وسط مسیر حرکت واقع در جلوی تونل قرار میگیرد. برای تولید باد, یک فن بزرگ و قوی جریان باد مورد نیاز را را تولید می کند. جریان هوا ممکن است با دود و یا مواد دیگر برای ایجاد خطوط جریان قابل دید در اطراف نمونه ازمایش همراه باشد. ارزیابی نمونه های واقعی خودرو و یا هواپیما نیازمند تونل های باد بزرگ می باشد که این تجهیزات خیلی گران قیمت و کار با انها هزینه های زیادی را در بر خواهد داشت. علاوه بر اینها از تونل باد برای بررسی جریان هوا اطراف سازه ها مانند ساختمان ها و پلها نیز در مقیاس کوچک استفاده می شود. لازم به ذکر است که اولین تونل باد در 1871 ساخته شد و تونل های بزرگتر در طول جنگ جهانی دوم ساخته شدند. از تونل باد نه زیاد برای تست نیرو های ایرودینامیک خودرو, بلکه ببیشتر برای پیدا کردن راههای کم کردن توان مورد نیاز برای حرکت خودرو در سرعت مشخص می باشد.
