بازگشت به سرزمین

دل ها شاد ولی خسته از گذشت زمان در یک راه طول و دراز , در مسافتی طولانی با سرعتی نم نم...
آهسته میرویم ولی پیوسته و چه زیباست که زندگیمان را در اوج سادگی با کوله باری از امید همراهی میکنیم... راه هموار نیست ولی روح ها هموارند... شاید امروز ما رهگذریم ولی قطعا برای فردا روز های روشنی در انتظار است.
امروز وطن جاییست که خستگیمان را برای یک دوره میگیرد ولی باور دارم که روزی برای همیشه خسته ی وطن میشویم و دیگر شوق گذر از آن در تن ها به جای نمیماند.
تقدیم به همراهان ایران زمین در این فصل گرم