Friday 6 July 2012

دوستت دارم و می لرزم




“دوستت دارم و می‌‌لرزم”
زن گفت به سربازی که باز نمی‌گشت، صدای محزونش با باد پیچید و برده شد، به بالای برفها،
به جایی‌ که او می‌‌جنگید.
“می‌ لرزم و دوستت دارم”
این را بر زبان می‌آورد و میگریسیت.
در تاریکی سرسرا، کسی‌ می‌خندید، در غلبه بر ترس،  بر این عشق که به انتها رسیده.
خاطره به ذهن خیانت می‌کند، سرباز دیگر هیچ حس نمیکند. و اما جنگ چند عروس را از آغوش شب اول جدا کرده.
ناگهان، دشمن او را از دوش گرفت، و با صدای غریبی گفت، از گلهای سرخ، از شراب، از  دگرهایی که “زندگی‌ دیگری” به ا‌و قولش را می‌‌داد.

“می‌ لرزم و سردم هست”، سرباز به دشمنش که ا‌و را می‌ نگریست گفت: صدایش در باد باقی‌ ماند، روی صحنه‌ای که در سکوت گوش میداد.
برگردان پریناز سیاح
آندریا بوچلی متولد ۲۲ سپتامبر ۱۹۵۸ است . او در روستایی در شهر لایاتیکو در توسکانی ایتالیا بدنیا آمد. او در همان کودکی از تنبلی چشم زجر میکشید. بوچلی 6 سالش بود که به دلیل علاقه بسیارش به موسیقی به یادگیری پیانو پرداخت و همزمان به اپرا روی آورد.  ورزش علاقه دیگرش بود که در هنگام بازی فوتبال در حادثه ای با اصابت توپ به چشمش بینایی خود را کامل از دست داد.  آن زمان تنها 12 سال سن داشت. وی در مدرسه نابینایان ادامه تحصیل داد.
دکترای حقوق را تمام کرد اما دوباره به موسیقی روی آورد.  آندریا نخستین جایزه خود را در سن ده سالگی دریافت نمود. . دو سال بعد برای اجرای اثری زیبا جایزهای دیگر گرفت.  مدتی با پاواروتی همکاری داشت. در سال ۱۹۹۳ در جشنواره موسیقی سانرموی برنده رکورد جایزه تازه واردان شد.  آهنگهای او تا دو هفته متوالی در صدر پر فروشترین آلمان، ایتالیا، فرانسه، هلند و بلژیک قرار گرفت. جایزه صفحه طلایی  را با نخستین آلبومش از آن خود کرد.
جایزه اکو را نیز با همکاری با سارا برایتمن دریافت کرد. او در سال ۱۹۹۸ جایزه بهترین موسیقی گر کلاسیک و خواننده ایتالیایی رادر جشنواره موسیقی جهان در مونت کارلو دریافت نمود.
در مراسم جوایز گرمی و اسکار بهترین ترانه متن بود، ترانه The Prayer که در فیلم انیمیشن Quest for Camelot برادران وارنر از آن استفاده شد و جایزه گلدن گلاب را نصیب بوچلی کرد. در رتبه اول تا سوم موسیقی جهان قرار گرفت. در سال ۲۰۰۲ جایزه بهترین هنرمند ایتالیایی و بهترین کلاسیک گر را تصاحب کرد.